Koruma ve Güvenlik Görevlisi Kaç Saat Çalışır? (Bir Hikâye Üzerinden)
Bazen hayat, insanı sorumluluklarla sınar. Çoğumuz gündelik yaşantımızı sürdürürken, etrafımızdaki dünya dönmeye devam eder. Ancak bazı insanlar var ki, onların görevi sadece etrafındaki güvenliği sağlamakla kalmaz, aynı zamanda bir tür sessiz kahramanlık yaparlar. Koruma ve güvenlik görevlisi olmak, sadece iş değil, bir yaşam tarzıdır. Ve bu yaşam tarzının arkasında, genellikle bir hayal kırıklığı, bir sabır hikayesi, bir anlam arayışı vardır.
Şimdi sizi, bir güvenlik görevlisinin gözünden bir günü nasıl yaşadığını anlatan bir hikâyeye davet ediyorum. Adı Emre. 30 yaşında, kariyerinin en kritik dönemdeki güvenlik görevlisi. O, bir işyerinin koruma ve güvenlik alanında yıllardır çalışan bir profesyonel. Ama hikayesi, sadece saatlerini değil, aynı zamanda bu mesleğin içinde kaybolan duygusal zaman dilimlerini de anlatıyor.
—
Bir Akşam, Bir Karar Anı
Emre’nin mesaisi sabah saat 9’da başlar. Ancak sabah olmasını beklemeden, uykusuz gözlerle uyandığı o sabahı hatırlıyor. Telefonu çaldığında, geceyi hiç uyumadan geçiren bir gece nöbetinin sonrasıdır. “Emre, bugün saat 12:00’de yeni bir nöbetin var. Çalışma saatleri yine değişmiş,” diyen patronunun sesini duyar. O an, Emre’nin aklında sadece tek bir soru vardır: “Kaç saat daha çalışacağım?”
Kadın bakış açısına sahip olan güvenlik görevlisi Aylin, sabahları genellikle işine başlamak için biraz erken kalkar. Çünkü için de güvenliği sağlamak kadar, insanları anlamak da vardır. Aylin’in görevi, her zaman durumlara hızlı bir şekilde empati kurarak yaklaşmaktır. Bu mesleği, yalnızca dış tehditleri engellemek değil, insanların güvende hissetmelerini sağlamak için yapmaktadır.
Buna karşılık, Emre’nin zihninde işler farklı işlemektedir. O, bir güvenlik görevlisinin “en iyi nasıl çözüm üretebileceğini” düşünür. Ne kadar uzun saatler çalışmak zorunda kalsa da, sorumluluğu sadece korumakla kalmaz, aynı zamanda çevresindeki insanlara güven duygusunu vermek için çabalar.
—
Çalışma Saatlerinin Gölgesinde
Bir güvenlik görevlisinin çalışma saatleri genellikle sabah 9 ile akşam 6 arasında olmasına rağmen, bu işin farklı bir boyutu vardır. Emre’nin çalışma günleri kimi zaman 12 saati bulur. Çünkü bir güvenlik görevlisi sadece saat 9’dan 6’ya kadar bir ‘alarm’ gibi çalışmaz. Çoğu zaman, gece nöbetleri, ekstra çalışma saatleri, hatta tatil günleri bile normaldir.
Bir güvenlik görevlisinin mesai saatleri, çoğu zaman ‘normal’ mesaiye benzemez. Birçok güvenlik görevlisi, 24 saatlik dönüşümlü sistemle çalışır. Hangi mesaiye denk gelirlerse gelsinler, zamanlarının çoğunu bir başlarına, duvarlar arasında geçirirler. Emre’nin bir günü de böyle başlar. Dışarıda işler devam ederken, o, içeride bir güvenlik kameralarının monitöründe her hareketi izler. Veya bir alarmın sesi, aniden kesilse bile, “Dışarıdan gelen her şey güvenli mi?” diye sorarak, yılların getirdiği güvenlik stratejileriyle reaksiyon gösterir.
Emre, günün sonunda işinin bittiğini düşündüğünde, çoğu zaman tekrar başladığı saatin çok daha geç olduğunu fark eder. Oysa Aylin, bir süre sonra insanlarla ilişki kurmanın verdiği huzuru bulur. Çalıştığı her noktada, her adımda birinin rahatça yürüyebilmesi için çaba sarf eder. Onun için güvenlik, sadece duvarlar arasında değil, insanlarla kurduğu bağda da vardır.
—
Geleceğe Bakış: Duygusal ve Stratejik Bir Yön
Koruma ve güvenlik görevlisi olmanın bedeli, bazen fiziksel olmanın çok ötesine geçer. Çalışma saatlerinin uzunluğu, insanların güvenlik duygusunu sağlama sorumluluğu, stresin ve sabrın önemli olduğu bir meslek. Kadın ve erkek bakış açıları arasında, çözüm odaklılık ile empatik bir yaklaşım arasındaki farklar, koruma görevlisi olma meselesine farklı bir açıdan bakmamızı sağlıyor.
Emre’nin işinde sabır ve çözüm üretme becerisi ön planda iken, Aylin’in ilişkilerdeki empatik yaklaşımı, güvenlik görevini insan merkezli bir bakış açısıyla yapmasına olanak tanır. Bu meslek, sadece fiziksel değil, duygusal bir gücü de içinde barındırır. Zaman zaman, bir güvenlik görevlisinin 12 saatlik mesaisi, fiziksel olarak yorgun olmanın çok ötesinde, duygusal olarak da bitkin hissettirebilir.
Sonunda, Emre ve Aylin’in ikisi de farklı bir bakış açısıyla mesleklerini icra ederler. Ama ikisinin de hayatta tutunacağı ortak nokta, her geçen gün daha fazla insana hizmet etmeye devam etmeleridir.
—
Son Söz: “Kaç Saat Çalışırsınız?”
Koruma ve güvenlik görevlisi olarak çalışan birinin mesai saatleri, aslında her zaman belli bir düzene oturmaz. Bu işin saatleri, diğer mesleklerden çok daha fazlasını gerektirir. Bir güvenlik görevlisinin işinin zorlukları, yalnızca saatlerle ölçülemez. Aylin ve Emre’nin hikayesi gibi, bu meslek, bir süre sonra insanın içinde şekillenen, bazen yorucu ama değerli bir yolculuğa dönüşür.
Peki ya siz? Bu hikaye size neler hissettirdi? Sizce güvenlik görevlilerinin çalışma saatleri, aslında ödenmesi gereken bir bedel mi? Yorumlarınızı bizimle paylaşın, tartışalım!